Afgelopen zaterdag, 5 juni 2015, kreeg ik van een goede vriendin een alarmerende mail met daarin het verzoek om foto's te maken van een gebied om zo te documenteren hoe het er nu uitziet. Volgens haar zijn er daar ontwikkelingen in gang gezet, die een grote bedreiging opleveren voor het natuurgebied daar en ook voor het mooie wrak dat daar onder water ligt. Het gaat om het gebied langs de kust in Otrobanda, een van de twee stadsdelen van onze hoofdstad Willemstad. Op zondag ben ik dus op pad gegaan om dat gebied te fotograferen.
Ik kwam tot twee jaar geleden regelmatig in dat gebied, maar dan keek ik richting zee. Ik ging daar namelijk duiken naar het wrak van de Superior Producer; dat wrak wordt beschouwd als een van de mooiste wrakken onderwater in het Caribisch gebied. Duiken op dat wrak is een stuk moeilijker geworden sinds de megapier daar vlakbij is aangelegd. Nu mag er namelijk alleen gedoken worden als er geen cruise- of marineschip aan de pier ligt. In het cruiseseizoen ligt er vrijwel elke dag een cruiseschip. Goed voor onze economie, maar minder goed voor de duikers, die naar het wrak toe willen. Dat dreigt nu nog moeilijker te worden, of zelfs onmogelijk, omdat er plannen zijn om een tweede megapier aan te leggen naast de pier, die er al is. Nog beter voor onze economie natuurlijk, maar die pier komt waarschijnlijk boven op het wrak te staan.
Bovendien ligt er een mooi natuurgebied langs die kuststrook met veel mangroven. Ook dat moet waarschijnlijk wijken als er een tweede megapier komt met een boulevard langs de kust richting de stad. Vandaar de oproep van mijn vriendin om het gebied te gaan bekijken. Volgens haar zou er veel negatieve ontwikkeling hebben plaatsgevonden.
Mijn eigen indrukken na dat bezoek zijn positiever. Er zijn inderdaad activiteiten geweest als voorbereiding op de tweede megapier. Er zijn proefbuizen de grond in geslagen, waarschijnlijk om vast te stellen op welke diepte een stevige onderlaag wordt bereikt voor de fundering van de megapier. Maar daarbij is geen schade aangebracht aan rif of kust. En de ontwikkeling van het mangrovegebied lijkt me zelfs positief. Er is een tweede waterinlaat gegraven, waardoor de waterkwaliteit in het gebied is verbeterd. Ook zijn er grote buizen aangebracht daar waar een pad of weg de waterloop blokkeert, zodat het water alsnog onder het pad of weg door kan stromen. Ook lijkt er veel dood hout verwijderd te zijn uit het mangrovegebied. Al met al vond ik een gebied dat er goed uitziet en dat niet stinkt. Weinig stilstaand water dus.
Hieronder enkele foto's van een gebied dat maar weinig Curaçaoenaars kennen en dat op loopafstand van het stadsdeel Otrobanda ligt.
