Dohmen info en genealogie - Milky - een van de pups gevonden bij Malpais

Gegevens: Super User; Overig nieuws; 12 juni 2017; Hits: 636

Op 3 juli 2016 vonden we tijdens de wandeling bij Malpais een aantal nog levende pups; ze waren daar blijkbaar gedumpt of achtergelaten door hun moeder. Drie pups bleken al dood te zijn; drie andere waren nog levend. We hebben ze meegenomen en naar Carf gebracht. Daar zijn ze voorlopig opgevangen, totdat ze een huis vinden. Op 8 juli kon ik een van de drie pups ophalen. Al direct tijdens de wandeling had ik besloten om er zelf een te adopteren. Op 8 juli was ze voldoende aangesterkt om Carf weer te verlaten. Sindsdien is deze pup, we hebben haar, vanwege de vondst in de buurt van de oude melkfabriek, Milky genoemd, bij ons. Ze heeft daar gezelschap van twee volwassen honden, een Labrador, Jane, en een Cane Corso, Gea.

Een van de gevonden pups verscholen in een hoekje
Ik probeer de pup wat water te geven
Anchorelle en ik met de drie geredde pubs
De drie pups bij elkaar in een teil
Links Milky, nu al haantje de voorste

Op 8 juli 2016 konden we Milky gaan ophalen en kwam ze bij ons thuis

Jane en Gea vol interesse
Milky is niet bang voor Gea
Milky op de porch
Nog heel klein
Een even kijken wie er buiten staat
Gea en Milky
Milky speelt met de kip
Jane en Milky
Milky en Gea; Gea is nog een beetje bang voor haar

9 juli 2016

Milky heeft nu haar eigen hok, drink- en etensbakje
Tussen de planten in de voortuin
Vol belangstelling voor de planten
en helaas nu ook al belangstelling voor het dripsysteem
Uitgeteld in haar bak op de porch
Buiten spelen met een dik touw

12 juli 2016

Jane ontspannen op haar rug met Milky
Nu nog goed vriendjes
Moe, even uitrusten
Weer terug naar Jane
Het touw blijft ook boeien

21 juli 2016 update: Milky is nu bijna twee weken bij ons

Na een wat moeizame start in de tweede week, waarin ze flink werd afgesnauwd door Jane, de labrador, die haar drukte niet goed aan kon, is de vrede weer hersteld en durven we Milky ook zonder direct toezicht buiten te laten met de andere honden. Ze speelt veel met Gea, de Cane Corso. Die verdraagt alles van haar. Wel hebben we op een aantal plaatsen extra afrastering moeten plaatsen om te voorkomen dat ze de tuin verlaat. Ze kan namelijk nog tussen het hekwerk door. Maar het gaat eigenlijk erg goed met haar.

Milky heeft interesse in het speeltje van Jane
en ze loopt ermee weg; dat vond Jane niet leuk
Nog maar weer eens ravotten met Gea
Milky en Gea in de bodembedekker met een bot
Hollen om te bepalen wie het bot te pakken krijgt
Milky heeft het bot van Gea weten te pakken
Na afloop tevreden uitrusten bij Jane

4 augustus 2016 update: Inmiddels is Milky bijna 4 weken bij ons

Vorige week vrijdag zijn we bij Carf geweest om haar volgende inenting te halen. Daarbij is ze ook gecontroleerd en gewogen. Ze is in perfecte gezondheid en haar gewicht was vorige week vrijdag 4,2 kg. Toen we haar kregen, 3 weken geleden, woog ze 1,8 kg. Ze groeit als kool. Ze wordt vooral langer en hoger. In de breedte komt er niet veel bij en dat betekent dat ze nog steeds tussen de spijlen van ons hek door kan. 's Avonds sloten we haar voor haar eigen veiligheid en voor de rust van de andere twee honden op in onze achterporch. Die is helemaal voorzien van hekwerk en daar heb ik nog 30 cm hoog gaas voor gespannen. Toch vond ik haar begin van de week 's morgens buiten bij de andere honden. Ze kan dus over het gaas heen tussen de spijlen door naar buiten. We laten haar nu dan ook 's nachts maar gewoon buiten. Ze is heel energiek en speelt graag en veel. Ze weet intussen ook uitstekend waar ze mag poepen en plassen. Dus de opvoeding gaat ook de goede kant op. Nu nog afleren dat ze in onze benen bijt, zoals ze dat ook bij de andere honden doet.

Jane en Milky
Beste vriendjes, Milky en Gea
Heerlijk om op Gea te kruipen
Gea als bed voor Milky
Bloempotjes, ook leuk om kapot te maken

Update 22 augustus: 2016 Milky ontwikkelt zich voorspoedig

Ze heeft een nieuwe hobby, namelijk gaten graven. Daarbij graaft ze stenen op, waar ze vervolgens lekker op gaat liggen kauwen. Blijkbaar zijn de dieper liggende stenen het lekkerst, want het gat wordt elke dag wat verder uitgegraven. Ze lijkt nog een nieuwe hobby te ontwikkelen; ze gebruikt de drinkbak om ermee te spelen. Blijkbaar heeft ze behoefte aan een waterbad. Vandaag heb ik dus een grotere bak neergezet, waar ze vervolgens enthousiast in sprong. Foto's komen de volgende keer.

Milky is flink gegroeid in anderhalve maand
Niet gemakkelijk om vast te houden, ze wil eigenlijk niet opgetild worden
Nieuwe sport, gaten graven
Kijk eens, ik kan er al een heel eind in
en zo zit de tuin vol met gaten

Update 28 augustus: toch niet in het zwembadje

Van het zwembadje is niets terecht gekomen na de eerste poging. Milky heeft, waarschijnlijk bij het wat ruwe spel, haar linkerachterpoot bezeerd, waardoor ze daar wat mee trekt. Ik kan niets uitwendigs of inwendigs vinden, dus het zal we zoiets zijn als een verrekte spier. Goed in de gaten houden; het lijkt al wat beter te gaan. Milky en Gea, onze Cane Corso, zijn nog steeds zeer goede vrienden. Het spel ziet er af en toe wat gevaarlijk uit, vooral omdat Gea een nogal fors gebit heeft, maar ze heeft nooit iets kwaads in de zin. Het is leuk om naar te kijken. Jane, onze Labrador bekijkt het meestal van een afstandje. Te druk voor haar. Ook alleen weet Milky zich overigens goed te vermaken met een van de vele speeltjes in de tuin.

Vandaag is het tijd om met Gea te spelen
Eens kijken wie de grootste bek heeft
Kijk, ik geef me over
Maar eigenlijk ben ik de baas
Milky is absoluut niet bang voor de grote tanden van Gea
Gewonnen!
Jane kijkt toe van een afstand
Niemand om mee te spelen, dan is er altijd nog het touw

Een van haar favoriete hobbies blijft ergens in bijten. Helaas kunnen de meeste planten daar slecht tegen en dus vond ik het nodig om de druivenplant van wat afrastering te voorzien

Bescherming van onze druivenplant tegen de aanvallen van Milky
De pergola hangt vol met druiven
Nog even wachten en we kunnen oogsten

Update 17 oktober 2016 Het gaat goed met Milky

Ze luistert niet zo goed en ze is vaak ondeugend, maar dat hoort bij een jong hondenleven. Vanmorgen zijn we een van de grote honden, Gea, en met Milky naar het hondenstrandje gegaan bij Jan Thiel voor de eerste zwemles van Milky. Niet dat we eraan twijfelen of ze van water houdt; als ze maar even de kans krijgt dan springt ze in de straal als we iets thuis aan het afspuiten zijn. Ze ging dan ook heel enthousiast het water in. Zwemles? Nee, ik kan al zwemmen liet ze ons zien. Geen enkel probleem. Inderdaad een waterhond. Ze heeft genoten. Gea bekeek het van veilige afstand. De buik net in het water was het verst dat ze wilde gaan. Het zal beslist niet de laatste keer zijn dat we met Milky gaan zwemmen.

De trap naar beneden vindt Milky nog wat moeilijk
Maar met zwemmen heeft ze absoluut geen probleem
Gea daarentegen vindt zwemmen maar niks
Aan de kant kennismaken met andere honden
Kijk mij eens, ik kan zwemmen
Ook Gea kijkt toe
Milky zwemt heen en weer tussen Frances en mij

Update juni 2017: Milky inmiddels 1 jaar oud

Volgens de dierenarts, die haar vlak na de vondst heeft onderzocht, is Milky rond 15 mei 2016 geboren. Dat betekent dat ze inmiddels 1 jaar is geworden. Het gaat uitstekend met haar. Ze is heel levendig. Speelt heel graag met Gea; die twee rennen dan door de hele tuin, waarbij een van de twee een touw of bot in de bek heeft en de ander probeert dat af te pakken. Zo krijgen ze allebei flink beweging. Ook pakt Milky regelmatig het speeltje van Jane, waardoor ook die wat meer in beweging moet komen om het weer terug te pakken. En zo is Milky een echte aanwinst gebleken voor de andere twee honden.
Zelf heb ik met enige regelmaat wat moeite met haar, want veel te vaak vind ik weer een deel van het dripsysteem, dat ze heeft gesloopt. Dat zou rond 1 jaar moeten ophouden, maar kan ook voortduren totdat ze twee wordt. Ik heb het opgegeven om te repareren. Zolang we niet op vakantie gaan, geef ik de planten zelf water.

Update 4 september 2024: Milky is er niet meer

Inmiddels zijn 7 jaren verstreken sinds de hiervoor staande update. In de tussenliggende jaren is er best veel gebeurd. Jane, onze labrador, is al geruime tijd dood, waardoor de toch al goede band tussen Gea en Milky alleen maar beter werd. Ze trokken veel met elkaar op en genoten van elkaars aanwezigheid. Als ze niet samen speelden, dan lagen ze vaak bij elkaar te slapen.

Milky ontwikkelde een eigen karakter. Ze was heel intelligent, maar ze was wel heel schuw; vreemden in de tuin vond ze niet leuk en soms herkende ze zelfs ons ook niet, omdat we heel andere kleren aanhadden; dan liep ze ook voor ons weg. Omdat ze niet meer in de auto wilde en ik haar, vanwege mijn rugklachten niet meer in de auto kon tillen, kwam het wandelen en zwemmen er ook niet meer van. De tuin was haar speelterrein en daar had ze het goed naar haar zin.

Helaas overleed haar speelkamaraadje, Gea, de Cane Corso, in februari 2024. Voor Milky een behoorlijk traumatische ervaring, want ze miste haar maatje behoorlijk. Wij werden daarmee haar enig overgebleven speelkameraadjes; ze genoot van onze aandacht en werd heel aanhankelijk. Als ik 's avonds buiten ging zitten, kwam ze steevast bij me liggen. Ook lieten we haar op een gegeven moment op de achterporch als we 's avonds TV gingen kijken, waardoor ze net op het randje van de kamer toch bij ons in de buurt kon zijn. Ze kende haar grenzen goed, want al onze honden mochten nooit in huis. Dus ze bleef keurig op de rand van de porch en de kamer liggen, soms stieken haar kopje iets binnen leggend. Zo bleef ze 's avonds in onze buurt totdat we naar bed gingen en dan ging ze ook keurig zelf naar haar hok om daar verder te slapen.

Enige tijd geleden kreeg ze een rood oog. We dachten aan een oogontsteking, maar het werd steeds erger. Omdat ze niet meer in de auto wilde, hebben we een dierenarts haar bij ons thuis laten onderzoeken. De diagnose was dat het een uitgroei van het derde ooglid was. Komt niet zo vaak voor, maar kan operatief worden opgelost. We konden één week later bij hem terecht voor de operatie. Ze werd daardoor dus verplicht om de auto in te gaan. Om dat geen traumatische ervaring te laten zijn, hebben we haar een tweetal keren meegenomen voor een wandeling. In eerste instantie een behoorlijke opgave om haar in de auto te krijgen. Maar het wandelen zelf leek ze weer erg leuk te vinden. De tweede keer ging al beter, want ze ging al gemakkelijker de auto in.
De derde keer de auto in was voor het bezoek aan de dierenarts. Ze ging deze keer zelf de auto in. Tijdens de rit leek ze het ook naar haar zin te hebben, want ze zat rechtop naar buiten te kijken. Aangekomen bij de dierenarts ging ze vrij gewillig mee naar binnen. Ze vertrouwde ons volledig. Een vertrouwen, dat ik naar mijn gevoel beschaamd heb, want een uur later was ze dood.

Wat is er gebeurd? Toen de dierenarts haar zag, veranderde zijn mening heel snel. Inderdaad was het oog behoorlijk achteruit gegaan in die week tijd en er zat een behoorlijke zwelling rondom het oog. Hij vertrouwde zijn eerdere diagnose dan ook niet en maakte een aantal röntgenfoto's. Daaruit bleek al snel, dat het niet ging om een vergroeiing van het derde ooglid, maar om een kwaadaardige tumor achter het oog, die inmiddels ook het bot had aangetast. Opereren was geen optie meer. Herstel was niet mogelijk, dus we hebben besloten om haar daar te laten inslapen. Emotioneel uiteraard geen gemakkelijke beslissing. En een beslissing waar we niet op voorbereid waren.

Ze is er dus niet meer. We hebben ruim 8 jaren van haar kunnen genieten en zij van ons. We hebben heel veel plezier gehad samen; we hebben heel veel liefde van haar gehad en zij heeft veel liefde van ons gehad. Voor ons is het nu niet gemakkelijk. We missen haar behoorlijk. Zeker na het overlijden van Gea, waardoor Milky onze enige hond werd, hebben we intensief contact met haar gehad en zijn er diverse dagelijkse routines ontstaan. Die routines, die nu niet meer nodig zijn, zijn momenten dat we ons iedere keer weer realiseren dat ze er niet meer is.

Van al onze honden heb ik vooral met Milky een speciale band gehad, ongetwijfeld vanwege de manier waarop we met elkaar in contact zijn gekomen en recent nog versterkt, omdat ze onze enige hond was.

Hieronder nog wat foto's van de tussenliggende periode. Ik heb er nu spijt van dat ik weinig foto's van haar heb gemaakt. De laatste foto is de meest recente en die is van juli van 2024; alle andere foto's zijn ouder.